I will be lonely this Christmas. Jup, deze plaat hoor ik keer op keer op de radio en zoals voorgaande jaren voelt het nog steeds zo. Gelukkig hebben de meeste van jullie gezellige dagen en daarom wens ik jullie allemaal hele fijne feestdagen en een goed, gezond en mooi 2012. May all your dreams come true.
De meeste van jullie weten dat ik binnenkort vertrek naar Curaçao voor mijn buitenlandse stage. Eindelijk! Twee jaar geleden droomde ik van deze stage en kon ik the big bosses thuis niet overtuigen, maar nu is alles geregeld en gaat het gebeuren.
Mijn eerste verre reis begint op 11 februari. Zoals het er nu uitziet vertrek ik vanaf Schiphol om 09:40u met KLM en ik zal om 14:25u lokale tijd landen op Curaçao. Helaas zal ook aan deze reis een einde komen en dat is op 29 juni. Dan vertrek ik om 15:40u lokale tijd en zal ik op 30 juni om 06:50u weer landen op Schiphol. Gelukkig zijn beide vluchten zonder overstap of tussenstop.
Op 13 februari begint mijn stage bij de duikschool Trunkdivers. Voor meer informatie kunnen jullie bij www.trunkdivers.com terecht. Kort geleden heb ik een kamer gehuurd in Willemstad bij een soort van studentenhuis. Vlak voor vertrek zal ik een mail sturen met mijn nieuwe adres. Mocht ik je vergeten zijn, dan mag je boos op me worden en dan zal ik met schaamte zo spoedig mogelijk reageren.
Hoe denk ik nu over de stage? Ik heb ontzettend veel zin om te vertrekken naar een voor mij onbekende bestemming en daar het beste van proberen te maken. Van de andere kant is het moeilijk omdat het allemaal officieel is. Over 49 dagen vertrek ik al en dan moet ik afscheid gaan nemen van alle lieve mensen hier. Maar, dit stukje schrijf ik uiteraard met muziek op de achtergrond ik besef dat de tekst op de een of andere manier bij me past: “This is my temporary home, it’s not where I belong, windows and rooms, that I’m passing through. This is just a stop, on the way to where I’m going. I’m not afraid because I know this is my temporary home.”
Toevallig spreek ik Cynthia net op msn, die momenteel in Curaçao is. Zij organiseert een ontzettende leuke week als ik daar ben. Ik vind het helemaal top dat ik bij die week mee kan helpen! Hopelijk ben ik dan wel al bekender met hoe alles in z’n werk gaat.
Even tussendoor – wat is het moeilijk om niet achter elke zin een uitroepteken te plaatsen. Ik ben zo enthousiast over het hele gebeuren dat ik het liefst van elke punt een uitroepteken maak, hihi.
Deze blog komt nu tot z’n einde. Helaas weet ik niet wat ik nog moet vermelden wat belangrijk is. Ik hoop natuurlijk dat ik een klein aantal lezers zal krijgen die het leuk vinden om mijn avonturen te volgen en mij af en toe up to date houden wat zoal in Nederland gebeurd. Dat kan door onderaan een lap tekst een berichtje te plaatsen.
Zodra ik aangekomen ben, zal ik proberen zo snel mogelijk te posten hoe mijn vlucht is verlopen en wat mijn eerste indruk is van het eiland en de mensen.
Heel veel liefs,
Claudia